Chapter 114

When Israel went out of Egypt, the house of Jacob from a people of strange language;

Toen Israel uit Egypte toog, het huis Jakobs van een volk, dat een vreemde taal had;

Judah was his sanctuary, and Israel his dominion.

Zo werd Juda tot Zijn heiligdom, Israel Zijn volkomene heerschappij.

The sea saw it, and fled: Jordan was driven back.

De zee zag het, en vlood; de Jordaan keerde achterwaarts.

The mountains skipped like rams, and the little hills like lambs.

De bergen sprongen als rammen, de heuvelen als lammeren.

What ailed thee, O thou sea, that thou fleddest? thou Jordan, that thou wast driven back?

Wat was u, gij zee! dat gij vloodt? gij Jordaan! dat gij achterwaarts keerdet?

Ye mountains, that ye skipped like rams; and ye little hills, like lambs?

Gij bergen, dat gij opsprongt als rammen? gij heuvelen! als lammeren?

Tremble, thou earth, at the presence of the Lord, at the presence of the God of Jacob;

Beef, gij aarde! voor het aangezicht des Heeren, voor het aangezicht van den God Jakobs;

Which turned the rock into a standing water, the flint into a fountain of waters.

Die den rotssteen veranderde in een watervloed, den keisteen in een waterfontein.