Chapter 17

  Mbas gjashtë ditësh Jezusi mori me vete Pjetrin, Jakobin dhe Gjonin, vëllanë e tij, dhe i çoi mbi një mal të lartë, në vetmi; 

  dhe u shpërfytyrua përpara tyre: fytyra e tij shkëlqeu si dielli dhe rrobat e tij u bënë të bardha si drita. 

  Dhe ja, iu shfaqën atyre Moisiu dhe Elia, të cilët bisedonin me të. 

  Atëherë Pjetri, duke marrë fjalën, i tha Jezusit: ``Zot, është mirë që ne jemi këtu; po të duash, do të ngremë këtu tri çadra: një për ty, një për Moisiun dhe një për Elian``. 

  Ndërsa ai fliste akoma, ja një re plot dritë i mbuloi; dhe nga reja u dëgjua një zë që thoshte: ``Ky është Biri im i dashur, në të jam kënaqur: dëgjojeni!``. 

  Dhe dishepujt, sapo e dëgjuan këtë, ranë me fytyrë për tokë dhe i zuri një frikë e madhe. 

  Por Jezusi u afrua, i preku dhe tha: ``Çohuni dhe mos kini frikë!``. 

  Dhe ata, kur i çuan sytë, nuk panë njeri, përveç Jezusit vetëm. 

  Pastaj, kur po zbrisnin nga mali, Jezusi u dha atyre këtë urdhër duke thënë: ``Mos i flisni askujt për këtë vegim, derisa i Biri i njeriut të jetë ringjallur prej së vdekuri``. 

  Atëherë dishepujt e tij e pyetën duke thënë: ``Vallë pse skribët thonë se duhet të vijë më parë Elia?``. 

  Dhe Jezusi u përgjigj: ``Vërtetë Elia duhet të vijë më parë dhe të rivendosë çdo gjë. 

  Por unë ju them se Elia ka ardhur dhe ata nuk e kanë njohur, madje u sollën me të si deshën; kështu edhe Birit të njeriut do t`i duhet të vuajë prej tyre``. 

  Atëherë dishepujt e kuptuan se u kishte folur për Gjon Pagëzorin. 

  Kur arritën afër turmës, një burrë iu afrua dhe, duke u gjunjëzuar para tij, 

  tha: ``Zot, ki mëshirë për birin tim, sepse është epileptik dhe vuan shumë; shpesh ai bie në zjarr dhe shpesh në ujë. 

  Tani unë e solla te dishepujt e tu, por ata nuk mundën ta shërojnë``. 

  Dhe Jezusi duke u përgjigjur tha: ``O brez që nuk beson dhe i çoroditur! Deri kur do të qëndroj midis jush? Deri kur do t`ju duroj? E sillni këtu tek unë``. 

  Atëherë Jezusi e qortoi demonin dhe ky doli nga djali; dhe që nga ai çast djali u shërua. 

  Atëherë dishepujt iu afruan Jezusit mënjanë dhe i thanë: ``Përse ne nuk ishim në gjendje ta dëbonim?``. 

  Dhe Jezusi u tha atyre: ``Prej mosbesimit tuaj; sepse në të vërtetë, unë po ju them, se po të keni besim sa një kokërr sinapi, do t`i thoni këtij mali: "Zhvendosu nga këtu atje", dhe ai do të zhvendoset; dhe asgjë nuk do të jetë e pamundshme për ju. 

  Por ky lloji demoni nuk del veçse me anë të lutjes dhe të agjërimit``. 

  Por, ndërsa ata qëndronin në Galile, Jezusi u tha atyre: ``Biri i njeriut do t`u dorëzohet në duart e njerëzve, 

  dhe ata do ta vrasin; por ditën e tretë ai do të ringjallet``. Dhe ata u pikëlluan shumë. 

  Kur arritën në Kapernaum, vjelësit e të drahmeve iu afruan Pjetrit dhe thanë: ``Mësuesi juaj a e paguan taksën e tempullit?``. 

  Ai tha: ``Po``. Kur hyri në shtëpi, Jezusi e priti përpara duke thënë: ``Ç`mendon ti, Simon? Prej kujt i marrin haraçet ose taksat mbretërit e dheut? Prej bijve të vet apo prej të huajve?``. 

  Pjetri i tha: ``Prej të huajve``. Jezusi tha: ``Bijtë, pra, përjashtohen. 

  Megjithatë, për të mos i skandalizuar ata, shko në det, hidhe grepin dhe merr peshkun e parë që do vijë lart, hapja gojën dhe do të gjesh një staterë; merre dhe jepjau atyre për ty dhe për mua``.