Chapter 13

  Një bir i urtë dëgjon mësimet e atit të vet, por tallësi nuk e dëgjon qortimin. 

  Nga fryti i gojës së tij njeriu do të hajë atë që është e mirë, por shpirti i të pabesëve do të ushqehet me dhunë. 

  Kush kontrollon gojën e tij mbron jetën e vet, por ai që i hap shumë buzët e tij shkon drejt shkatërrimit. 

  Shpirti i përtacit dëshiron dhe nuk ka asgjë, por shpirti i atyre që janë të kujdesshëm do të kënaqet plotësisht. 

  I drejti e urren gënjeshtrën, por i pabesi është i neveritshëm dhe do të turpërohet. 

  Drejtësia ruan atë që ndjek një rrugë të ndershme, por pabesia e rrëzon mëkatarin. 

  Ka nga ata që sillen si një i pasur, por nuk kanë asgjë; përkundrazi ka nga ata që sillen si një i varfër, por kanë shumë pasuri. 

  Pasuritë e një njeriu shërbejnë për të shpërblyer jetën e tij, por i varfëri nuk ndjen asnjë kërcënim. 

  Drita e të drejtëve shkëlqen bukur, por llamba e të pabesëve do të shuhet. 

  Nga krenaria rrjedhin vetëm grindjet, por dituria është me ata që u kushtojnë kujdes këshillave. 

  Pasuria e përftuar në mënyrë jo të ndershme do të katandiset në pak gjëra, por atij që e grumbullon me mund do t`i shtohet ajo. 

  Pritja e zgjatur e ligështon zemrën, por dëshira e plotësuar është një dru i jetës. 

  Ai që përçmon fjalën do të shkatërrohet, por ai që respekton urdhërimin do të shpërblehet. 

  Mësimet e të urtit janë burim jete për t`i evituar dikujt leqet e vdekjes. 

  Gjykimi i mirë siguron favor, por veprimi i të pabesëve është i dëmshëm. 

  Çdo njeri i matur vepron me dituri, por budallai kapardiset me marrëzinë e tij. 

  Lajmëtari i keq bie në telashe, por lajmëtari besnik sjell shërim. 

  Mjerimi dhe turpi do të vjinë mbi atë që nuk pranon korrigjimin, por ai që dëgjon qortimin do të nderohet. 

  Dëshira e realizuar është e ëmbël për shpirtin, por për budallenjtë është një gjë e neveritshme largimi nga e keqja. 

  Kush shkon me të urtët bëhet i urtë, por shoku i budallenjve do të bëhet i keq. 

  E keqja përndjek mëkatarët, por i drejti do të shpërblehet me të mirën. 

  Njeriu i mirë i lë një trashëgim bijve të bijve të tij, por pasuria e mëkatarit vihet mënjanë për të drejtin. 

  Ara e punuar e të varfërve jep ushqim me shumicë, por ka nga ata që vdesin për mungesë drejtësie. 

  Kush e kursen shufrën urren birin e vet, por ai që e do e korrigjon me kohë. 

  I drejti ha sa të ngopet, por barku i të pabesëve vuan nga uria.