| Chapter 23 |
1 | intendens autem concilium Paulus ait viri fratres ego omni conscientia bona conversatus sum ante Deum usque in hodiernum diem |
2 | princeps autem sacerdotum Ananias praecepit adstantibus sibi percutere os eius |
3 | tunc Paulus ad eum dixit percutiet te Deus paries dealbate et tu sedens iudicas me secundum legem et contra legem iubes me percuti |
4 | et qui adstabant dixerunt summum sacerdotem Dei maledicis |
5 | dixit autem Paulus nesciebam fratres quia princeps est sacerdotum scriptum est enim principem populi tui non maledices |
6 | sciens autem Paulus quia una pars esset Sadducaeorum et altera Pharisaeorum exclamavit in concilio viri fratres ego Pharisaeus sum filius Pharisaeorum de spe et resurrectione mortuorum ego iudicor |
7 | et cum haec dixisset facta est dissensio inter Pharisaeos et Sadducaeos et soluta est multitudo |
8 | Sadducaei enim dicunt non esse resurrectionem neque angelum neque spiritum Pharisaei autem utrumque confitentur |
9 | factus est autem clamor magnus et surgentes quidam Pharisaeorum pugnabant dicentes nihil mali invenimus in homine isto quod si spiritus locutus est ei aut angelus |
10 | et cum magna dissensio facta esset timens tribunus ne discerperetur Paulus ab ipsis iussit milites descendere et rapere eum de medio eorum ac deducere eum in castra |
11 | sequenti autem nocte adsistens ei Dominus ait constans esto sicut enim testificatus es de me Hierusalem sic te oportet et Romae testificari |
12 | facta autem die collegerunt se quidam ex Iudaeis et devoverunt se dicentes neque manducaturos neque bibituros donec occiderent Paulum |
13 | erant autem plus quam quadraginta qui hanc coniurationem fecerant |
14 | qui accesserunt ad principes sacerdotum et seniores et dixerunt devotione devovimus nos nihil gustaturos donec occidamus Paulum |
15 | nunc ergo vos notum facite tribuno cum concilio ut producat illum ad vos tamquam aliquid certius cognituri de eo nos vero priusquam adpropiet parati sumus interficere illum |
16 | quod cum audisset filius sororis Pauli insidias venit et intravit in castra nuntiavitque Paulo |
17 | vocans autem Paulus ad se unum ex centurionibus ait adulescentem hunc perduc ad tribunum habet enim aliquid indicare illi |
18 | et ille quidem adsumens eum duxit ad tribunum et ait vinctus Paulus vocans rogavit me hunc adulescentem perducere ad te habentem aliquid loqui tibi |
19 | adprehendens autem tribunus manum illius secessit cum eo seorsum et interrogavit illum quid est quod habes indicare mihi |
20 | ille autem dixit Iudaeis convenit rogare te ut crastina die Paulum producas in concilium quasi aliquid certius inquisituri sint de illo |
21 | tu vero ne credideris illis insidiantur enim ei ex eis viri amplius quadraginta qui se devoverunt non manducare neque bibere donec interficiant eum et nunc parati sunt expectantes promissum tuum |
22 | tribunus igitur dimisit adulescentem praecipiens ne cui loqueretur quoniam haec nota sibi fecisset |
23 | et vocatis duobus centurionibus dixit illis parate milites ducentos ut eant usque Caesaream et equites septuaginta et lancearios ducentos a tertia hora noctis |
24 | et iumenta praeparate ut inponentes Paulum salvum perducerent ad Felicem praesidem |
25 | [] |
26 | scribens epistulam continentem haec Claudius Lysias optimo praesidi Felici salutem |
27 | virum hunc conprehensum a Iudaeis et incipientem interfici ab eis superveniens cum exercitu eripui cognito quia Romanus est |
28 | volensque scire causam quam obiciebant illi deduxi eum in concilium eorum |
29 | quem inveni accusari de quaestionibus legis ipsorum nihil vero dignum morte aut vinculis habentem crimen |
30 | et cum mihi perlatum esset de insidiis quas paraverunt ei misi ad te denuntians et accusatoribus ut dicant apud te |
31 | milites ergo secundum praeceptum sibi adsumentes Paulum duxerunt per noctem in Antipatridem |
32 | et postera die dimissis equitibus ut irent cum eo reversi sunt ad castra |
33 | qui cum venissent Caesaream et tradidissent epistulam praesidi statuerunt ante illum et Paulum |
34 | cum legisset autem et interrogasset de qua provincia esset et cognoscens quia de Cilicia |
35 | audiam te inquit cum et accusatores tui venerint iussitque in praetorio Herodis custodiri eum |